W przyrodzie występuje hierarchia, od ciemności do światła.
Natura jest inteligibilna/racjonalna/ logiczna, bo jest wyrazem Boskich idei.
Bruno był neoplatończykiem, a jak wiadomo neoplatonizm przedstawiał świat jako Boską emanację, stworzenie jako odzwierciedlenie Boga.
Bruno był panteistą.
Panteizm – pogląd filozoficzny i teologiczny utożsamiający wszechświat z bogiem. Neguje istnienie boga osobowego, głosi zaś przenikanie absolutu we wszystkie substancje ziemskie
Poprzez ślady i odległe skutki jedynie można poznać Boga.
Idea duszy świata jako przyczyny i ruchu. Pierwsza zdolność duszy świata to powszechny intelekt, który wszystko ożywia.
Natura
jest harmonijnym samorozwijającym się systemem atomów i
monad/nieśmiertelnych dusz/( monada odzwierciedlająca cały wszechświat)
znajdujących się we wzajemnych do siebie stosunkach.
Bruno nawiązywał do Mikołaja Kopernika
i stwierdzał możliwą obecność życia i istot rozumnych na innych
planetach. Uważał, że nasze Słońce jest jedną z wielu gwiazd i nie
zajmuje żadnej uprzywilejowanej pozycji tak jak Ziemia. Powtarzał za
Mikołajem Kuzańczykiem, że Ziemia nie zajmuje centrum wszechświata. Nie
istnieje żaden środek i nie istnieje góra i dół.
Systemy słoneczne powstają i giną, ale razem tworzą jeden rozwijający się system, jeden organizm ożywiony przez duszę świata.
Bruno łączył kopernikańskie hipotezy o ruchu Ziemi wokół Słońca z własną metafizyczną kosmologią.
Spalony w Rzymie 17 lutego 1600 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz